کدام ارز دیجیتال را بخریم؟ کاردانو یا اتریوم

کاردانو و اتریوم هر دو عملکرد یکسانی را ارائه می‌دهند و توسعه دهندگان از هر دو پلتفرم برای ایجاد قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز(dApps) استفاده می‌کنند. اما در حالی که موارد کاربرد یکسان است، هر پلتفرم رویکرد و فلسفه متفاوتی دارد. اما قبل از اینکه به تفاوت این دو بپردازیم بیاید کمی با عملکرد هر دو ارز آشنا شویم:

ارز اتریوم چگونه کار می‌کند؟

اتریوم دارای ویژگی‌های مشابه به سایر بلاک‌چین‌ها است. در اتریوم، کاربران تراکنش‌های مالی را با استفاده از توکن بومی شبکه، یعنی اتر(ETH) ارسال می‌کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند در هر تعداد dApp ساخته شده در شبکه، از جمله پلتفرم‌های مالی غیرمتمرکز(DeFi)، بازارهای توکن غیر قابل تعویض(NFT) و بازی‌های مبتنی بر بلاک چین شرکت کنند.

اتریوم اولین شبکه‌ای بود که امکان استفاده از قراردادهای هوشمند را فراهم کرد و در نتیجه پتانسیل توسعه dApps را به همراه داشت. برنامه‌نویسان می‌توانند شرایط خاصی را در قراردادهای هوشمندُ کدنویسی کنند و عملکردهای متنوعی به آنها بدهند. به‌عنوان ‌مثال، یک قرارداد برای یک بازار غیرمتمرکز ممکن است زمانی که خریدار و فروشنده هر دو بخواهند با قیمت معین معامله کنند طوری برنامه ریزی شود که معاملات را به صورت خودکار اجرا کند.

انجام وظایف یک قرارداد هوشمند مستلزم هزینه کمی است که به عنوان گس(Gas) شناخته می‌شود. Gas اتریوم در gwei، کوچک‌ترین واحد ETH اندازه گیری می‌شود. حتی اگر کارمزد یک قرارداد هوشمند بسیار ناچیز باشد، انجام اقدامات پیچیده شامل عملکردهای متعددی در چندین قرارداد هوشمند و هزینه‌هایی که کاربر در نهایت می‌پردازد می‌تواند به سرعت افزایش یابد.

کاردانو چگونه کار می‌کند؟

مانند اتریوم، توسعه دهندگان با کاردانو می‌توانند قراردادهای هوشمند را برنامه‌ریزی کرده و برنامه‌های غیرمتمرکز را ایجاد کنند. اما در حالی که اتریوم به محض بروز مشکلات با توسعه خود مقابله می‌کند، کاردانو سعی می‌کند از قبل برای موارد احتمالی برنامه‌ریزی کند. این کار با انجام مطالعات علمی در مورد تغییرات پیشنهادی در شبکه کاردانو انجام می‌شود.

در Cardano، کاربران همچنین می‌توانند تراکنش‌های مالی را با توکن اصلی شبکه، ADA ارسال کنند.

تفاوت ارز دیجیتال کاردانو با اتریوم

در این قسمت تفاوت میان ارز دیجیتال کاردانو با اتریوم را شرح داده‌ایم:

شبکه بلاکچین

بیشتر تفاوت‌های کاردانو و اتریوم به رویکرد آن‌ها در ساخت شبکه بلاکچین و فلسفه‌های سازندگان آن‌ها مربوط می‌شود.

اتریوم توسط Vitalik Buterin در سال 2015 در تلاش برای انجام کارهایی که بیت کوین قادر به انجام آن نبود، به ویژه قراردادهای هوشمند ایجاد شد. این ارز بیشتر از رویکرد «اول بسازید، بعداً مشکلات را برطرف کنید» استفاده می‌کند.

کاردانو توسط چارلز هاسکینسون در سال 2017 به عنوان یک پیشرفت نسبت به اتریوم ایجاد شد که سعی کرد از تحقیقات آکادمیک برای تقویت پیشرفت آن نسبت به قبل استفاده کند.

توکن ساده کاردانو ADA در مقابل ETH برای اتریوم است. هر دو را می‌توان برای ارسال تراکنش‌های مالی استفاده کرد، اگرچه هزینه‌ها و زمان‌های تأیید ممکن است متفاوت باشد، ADA معمولاً کارمزد کمتری دارد.

ارزش بازار

تا 20 ژانویه 2022، ارزش بازار اتریوم حدود 287 میلیارد دلار و ارزش بازار کاردانو حدود 36 میلیارد دلار بود. در حالی که این اعداد دائماً در حال تغییر هستند، ETH برای چندین سال جایگاه خود را به عنوان رمز ارز شماره 2 از نظر ارزش بازار حفظ کرده است. ADA در یکی دو سال گذشته جایگاهی در بین ده رتبه برتر داشته است.

اثبات کار در مقابل اثبات سهام

یکی از جنبه‌های مهم هر شبکه بلاک چین مکانیسم اجماع آن است. این به این اشاره دارد که چگونه تمام گره‌ها در یک شبکه معین، درباره اینکه کدام تراکنش‌ها معتبر هستند و کدام‌ها معتبر نیستند(چگونه به اجماع دست می‌یابند) توافق دارند.

راه‌های بالقوه متفاوتی برای دستیابی به اجماع وجود دارد. اثبات کار(PoW) و اثبات سهام(PoS) در حال حاضر دو روش محبوب هستند. اتریوم در حال حاضر از PoW و کاردانو از PoS استفاده می‌کند. اتریوم قصد دارد با ارتقای ETH 2.0 که بارها به تعویق افتاده است، به اجماع اثبات سهام تغییر کند.

PoW شامل حل مسائل پیچیده ریاضی برای ایمن سازی شبکه و اعتبارسنجی تراکنش‌ها است که به انرژی زیادی نیاز دارد. این مکانیزم اجماع اصلی است که برای اولین بار در شبکه بیت کوین استفاده شد. در حالی که ناکارآمد بودن آن مورد انتقاد قرار گرفته است، اما ثابت شده است که بسیار ایمن است، مشروط بر اینکه شبکه دارای هش ریت کافی باشد.

PoS برای انجام همین کار به قفل کردن یا “ذخیره کردن” توکن‌های شبکه متکی است که قدرت محاسباتی کمتری را می‌گیرد. این مکانیسم اجماع به جای تکیه بر مقادیر بیش از حد توان محاسباتی، برای امنیت بر ارزش کل توکن بومی شبکه متکی است.

سیاست های پولی

یکی دیگر از تفاوت‌های مهم کاردانو در مقابل اتریوم، سیاست پولی هر شبکه است که بر توکن‌های مربوطه حاکم است. توزیع هر دو توکن ADA در شبکه Cardano و ETH در شبکه Ethereum مشابه است: توکن‌ها با هر بلوک استخراج می‌شوند و در ازای تأیید تراکنش‌ها(در مورد ADA) در بین ماینرها توزیع می‌شوند.

اما وقتی نوبت به محدودیت عرضه برای صدور توکن‌های جدید می‌رسد، این دو رمز ارز به طور قابل توجهی از هم جدا می‌شوند. هیچ محدودیتی برای تعداد ETH وجود ندارد. عرضه توکن‌های ETH برنامه‌ریزی شده است تا با نرخ 4.5 درصد در سال افزایش یابد. از سوی دیگر، عرضه توکن‌های ADA محدود است و طبق کد کاردانو، تنها 45 میلیون ADA وجود خواهد داشت. تا اوایل فوریه 2022، 33.5 میلیارد ADA در گردش بود.

فلسفه های عملیاتی

اتریوم بیشتر از رویکرد «ابتدا ساختن، بعدا به وجود آمدن مشکلات» استفاده می‌کند. یک مثال خوب برای این ارتقاء پیشنهادی به ETH 2.0 و انتقال به اثبات سهام است. نیاز به این ارتقا از عدم توانایی اتریوم در مقیاس‌پذیری ناشی می‌شود. طرفداران کاردانو ممکن است استدلال کنند که این باید قبلاً مورد توجه قرار می گرفت و به روشی علمی با آن برخورد می‌شد.

کاردانو ترجیح می‌دهد قبل از اعمال تغییرات در پروتکل خود، تحقیقات علمی دقیق انجام دهد. ایده این است که مطمئن شویم همه موارد احتمالی از قبل برنامه‌ریزی شده‌اند تا مشکلات کمتری در مسیر وجود داشته باشد.

جزئیات معامله

کاردانو در حال حاضر می‌تواند حدود 250 تراکنش در ثانیه(TPS) را در مقابل 100 TPS برای اتریوم پردازش کند. ارتقای Ouroborus Hydra پیشنهادی Cardano می‌تواند منجر به افزایش TPS احتمالی شبکه به 2.5 میلیون شود.

در عین حال، ارتقای ETH 2.0 اتریوم افزایش تا 100000 TPS را هدف قرار داده است. می‌توان گفت که کاردانو جاه طلب‌تر یا اتریوم واقع بینانه‌تر است. بسیاری از این موارد به نظرات توسعه‌دهندگان و کاربران باز می‌گردد.

مصرف انرژی

اجماع اثبات کار، که اتریوم از آن استفاده می‌کند، فرآیندی انرژی‌برتر از اثبات سهام است که شبکه کاردانو را تقویت می‌کند. بنابراین، در حال حاضر، اتریوم انرژی بیشتری نسبت به کاردانو مصرف می کند.

اتریوم از 14.81 تراوات برای اعتبارسنجی تراکنش‌های خود استفاده می‌کند. که دردر مقابل کاردانو به حدود 0.00052 تراوات نیاز دارد.

زمانی که اتریوم به ETH 2.0 ارتقا یابد و به مکانیسم اجماع اثبات سهام روی آورد، مصرف انرژی آن کاهش می‌یابد. اما در آن صورت، صرفاً به دلیل اینکه شبکه بزرگ‌تری است که تراکنش‌های بیشتری را پردازش می‌کند، انرژی بیشتری نسبت به Cardano مصرف خواهد کرد.