دومین ارز دیجیتال با ارزش دنیا و ملکه ارزهای دیجیتال اتر نام دارد. این ارز توسط پروتکل اتریوم به عنوان پاداشی به ماینرها در یک سیستم اثبات کار برای افزودن بلاک‌ها به بلاک چین تولید می‌شود.
اتریوم چیست
اتریوم بلاک چین و پلت فرم ارز دیجیتال اتر بوده که قابلیت قرار داد هوشمند دارد و به صورت غیرمتمرکز است. در بین ارزهای دیجیتال، اتر پس از بیت کوین از نظر ارزش و قیمت در رتبه دوم قرار دارد.
اتریوم این بستر را برای کاربران فراهم کرده است که برنامه‌های غیرقابل تغییر و غیر متمرکز خود را روی آن مستقر کنند که دیگر کاربران نیز امکان تعامل با این برنامه‌ها را داشته باشند.
برنامه‌های مالی غیرمتمرکز بخش عظیمی از خدمات مالی را بی‌واسطه و بدون نیاز به صرافی‌ها، کارگزاری‌ها و بانک‌ها انجام می‌دهند. پلت فرم اتریوم همچنین به کاربران خود این امکان را ارائه می‌دهد که NFT مخصوص خود را تولید و عرضه کنند.
اتر چیست
اتر (ETH) تنها ارزی است که برای پرداخت کارمزد تراکنش، پذیرفته شده است و به ماینرها نیز تعلق می‌گیرد. پاداش افزودن بلاک همراه با کارمزد تراکنش‌ها، انگیزه‌ای را برای ماینرها فراهم می‌کند تا بلاک چین را در حال رشد نگه دارند (یعنی پردازش تراکنش‌های جدید را ادامه دهند).
بنابراین، اتر برای عملکرد شبکه اساسی است. هر حساب اتریوم دارای موجودی ETH است و ممکن است آن را به هر حساب دیگری ارسال کند. کوچک‌ترین زیر واحد ETH به عنوان Wei شناخته می‌شود که به نام وی دای، پیش‌گام ارزهای دیجیتال نام‌گذاری شده است، و برابر با 10-18 ETH است. اتر اغلب به اشتباه به عنوان “اتریوم” نامیده می‌شود.
تاریخچه اتریوم
اتریوم نخست در اواخر سال 2013 در یک مقاله سفید به دست ویتالیک بوترین، یکی از بنیان‌گذاران مجله بیت کوین معرفی شد که در آن راهی برای تولید برنامه‌های غیرمتمرکز ارائه کرد. بوترین به توسعه دهندگان هسته بیت کوین استدلال کرد که فناوری بلاک چین و بیت کوین می‌تواند علاوه بر پول از برنامه‌های کاربردی دیگری نیز بهره‌مند شود. به زبان قوی‌تری برای توسعه برنامه نیاز دارد، که می‌تواند منجر به پیوست کردن دارایی‌های دنیای واقعی شود. در سال 2013، بوترین با یونی آسیا بر روی سکه‌های رنگی شروع به کار کرد و مقاله سفید آن را نیز تهیه نمود و دیگر موارد استفاده بر روی بلاک چین را توضیح داد. اما این پروژه با شکست مواجه شد.
اتریوم در کنفرانس بیت کوین آمریکای شمالی در میامی، در ژانویه 2014 اعلام شد. در طول کنفرانس، گاوین وود، چارلز هاسکینسون، و آنتونی دی ایوریو(که سرمایه‌گذاری این پروژه را بر عهده داشت) خانه‌ای در میامی با بوترین اجاره کردند که در آن می‌توانستند درک کامل‌تری از آنچه که اتریوم ممکن است تبدیل شود را توسعه دهند. دی ایوریو از دوست جوزف لوبین دعوت کرد که خبرنگار مورگن پک را برای شهادت دعوت کند. پک متعاقباً در مورد تجربه در Wired نوشت. شش ماه بعد، بنیان‌گذاران دوباره در زوگ، سوئیس ملاقات کردند، جایی که بوترین به بنیان‌گذاران گفت که پروژه به صورت غیرانتفاعی ادامه خواهد داشت. هاسکینسون در آن زمان پروژه را ترک کرد و بلافاصله پس از آن، IOHK، یک شرکت بلاک چین کاردانو را تأسیس کرد.
نحوه عملکرد اتریوم
اتریوم یک شبکه بدون مجوز و سلسله مراتبی از رایانه‌ها(گره‌ها) است که بر روی مجموعه‌ای از «بلاک‌ها» یا دسته‌ای از تراکنش‌ها به عنوان زنجیره بلاک شناخته می‌شوند، ایجاد می‌کنند و به توافق می‌رسند.
هر بلوک حاوی شناسه‌ای از زنجیره است که برای معتبر بودن بلوک باید قبل از آن قرار گیرد. هر زمان که یک گره بلوکی را به زنجیره خود اضافه می‌کند، تراکنش‌های موجود در بلوک را به ترتیب فهرست انجام می‌دهد. در نتیجه موجودی ETH و سایر مقادیر ذخیره‌سازی حساب‌های اتریوم را تغییر می‌دهد. این تعادل‌ها و مقادیر که در مجموع به‌عنوان “وضعیت” شناخته می‌شوند، در گره جدا از بلاک‌چین، در درخت مرکل حفظ شده که ماینر نامیده می‌شوند.
فهرستی از تمام این تراکنش‌های جدید را نگه می‌دارند و از آنها برای ایجاد بلوک‌های جدید استفاده می‌کنند و سپس آنها را به بقیه شبکه ارسال می‌کنند. هرگاه یک گره، بلوکی را دریافت کرد، اعتبار بلوک و همه تراکنش‌های موجود در آن را بررسی می‌کند و اگر بلاک را معتبر تشخیص داد، آن را به زنجیره بلوکی خود اضافه می‌کند و همه آن تراکنش‌ها را اجرا می‌کند.
از آنجایی که ایجاد و پخش بلوک بدون مجوز است، یک گره ممکن است بلوک‌های متعددی را دریافت کند که برای جانشین شدن یک بلوک خاص رقابت می‌کنند. گره، همه زنجیره‌های معتبری را که از این امر به دست می‌آیند ردیابی می‌کند و به طور منظم کوتاه‌ترین آنها را حذف می‌کند. طبق پروتکل اتریوم، طولانی‌ترین زنجیره‌های رقیب چندگانه باید به عنوان زنجیره متعارف در نظر گرفته شود.
نظرات کاربران