اولین تلاش‌های ایران برای راه‌اندازی بازار بورس به سال 1315 بازمی‌گردد. در آن زمان دو کارشناس برای وضع قوانین بورسی به ایران آمدند. با آغاز جنگ جهانی دوم، کار این افراد نیمه تمام ماند و وضع قوانین را بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، اتاق بازرگانی و صنایع و معادن و وزارت بازرگانی عهده‌دار شدند. از آن زمان تمام معاملات بورسی بر پایه این قوانین انجام میشود.
بورس بازاری برای سرمایه‌گذاری تمام اقشار جامعه است تا به وسیله آن سرمایه‌های راکد جمع‌آوری شده و به چرخه اقتصاد برگردند. این بازار با رونق خود سبب رشد و توسعه اقتصاد و به تبع آن افزایش رفاه اجتماعی میشود.
تأثیر بورس بر اقتصاد کشور
اقتصاد یک کشور زمانی رشد و توسعه می‌یابد که سرمایه‌گذاری‌های کلان در بلند مدت به آن اختصاص یابند. مسلماً بانک‌ها یا دیگر منابع مالی کشور چنین سرمایه‌های کلانی را نمی‌توانند در دراز مدت به این امر اختصاص دهند. اما بورس بازاری است که در آن همه افراد جامعه با سرمایه‌های اندک خود، وارد می‌شوند و بیشتر آنان به صورت بلند مدت سرمایه‌گذاری انجام می‌دهند. چرا که بورس بازاری شفاف، رسمی و هدفمند می‌باشد که از پشتوانه محکم قانونی برخوردار است.
جمع شدن این سرمایه‌های اندک، پول‌های کلانی را به چرخه اقتصاد وارد می‌کند که علاوه بر آبادانی بیشتر کشور به افزایش سرمایه‌های افراد نیز کمک می‌کند. با اینکه بورس قدمت چندانی در ایران ندارد، اما استقبال خوبی از آن شده است. تنها کافیست افراد بی‌تجربه و کسانی که علمی درباره معاملات بورسی ندارند، سرمایه‌های خود را در اختیار کارگزاری‌ها قرار دهند تا با وارد شدن سرمایه‌ها توسط افراد خبره به بورس، همه امکان حضور در این بازار را داشته باشند.
حالا بهتر است تاثیرات مستقیم بورس بر اقتصاد کشور را بررسی کنیم:
تأمین سرمایه
همان‌طور که اشاره شد، بورس مقصدی برای سرمایه‌گذاری‌های کوچک و بزرگ است. وقتی این سرمایه‌های اندک در بورس جمع‌آوری شوند می‌توانند بودجه مورد نیاز یک شرکت یا کارخانه را برای راه‌اندازی یا گسترش، فراهم کنند. هدایت این سرمایه‌ها در جهت گردش چرخ اقتصاد وظیفه بورس است.
کارخانه‌ای را در نظر بگیرید که با یک طرح خوب سعی در افزایش خطوط تولید و تولید یک محصول جدید و کاربردی دارد. با این کار افراد بیشتری را استخدام کرده و علاوه بر اشتغال‌زایی برای جوانان، جلوی هدررفت منابع مالی برای واردات یک کالای خاص را می‌گیرد.
اما راه‌اندازی این خط تولید جدید نیاز به سرمایه دارد. تسهیلات بانکی یکی از گزینه‌هاست. اما این فرایند، هم بسیار زمان‌بر است و هم بانک برای بازپرداخت تسهیلات، سود زیادی دریافت می‌کند. راه دوم بازار بورس است. در صورتی که این طرح توجیه اقتصادی داشته باشد و توسط کارشناسان بورس پذیرفته شود، مدیر کارخانه می‌تواند منابع مالی را از طریق عرضه و فروش سهام جدید به سرمایه‌گذاران در بورس اوراق بهادار، تأمین کند.
حفظ سرمایه
همه افراد جامعه با مسأله تورم آشنایی دارند و هرروز آن را تجربه می‌کنند. با افزایش تورم، ارزش پول‌های پس‌انداز شده افراد کم میشود. بانک نیز سود خوبی بابت پول‌های پس‌انداز پرداخت نمی‌کند. پس اگر قصد سرمایه‌گذاری‌های بلند مدت را دارید و هدف شما افزایش سرمایه است، بورس بهترین مقصد است.
بازار بورس و اوراق بهادار با جمع‌آوری سرمایه‌های راکد علاوه بر کنترل تورم، از کاهش ارزش سرمایه شما نیز جلوگیری می‌کند. بورس این سرمایه‌ها را برای تولیدات و ایجاد امکانات و تسهیلات استفاده می‌کند و علاوه بر افزایش سطح رفاه، از آن به عنوان اهرمی برای کنترل تورم استفاده می‌کند.
قابلیت نقد شوندگی بالا
سرمایه‌گذاران در بورس، هر لحظه که اراده کنند، می‌توانند سرمایه‌های خود را از این بازار بیرون بکشند. هیچ چیزی مانع آنها نخواهد شد. اما به یاد داشته باشید که سرمایه‌گذاری در بلند مدت است که سودهای خوبی نصیب شما می‌کند و اگر مرتباً سرمایه را خارج کنید، ممکن است سودی حاصل شما نشود و چه بسا ضرر مالی هم متوجه شما شود.
شفافیت و امنیت در سرمایه‌گذاری
قوانین متعددی که برای سرمایه‌گذاری در بورس تدوین شده است، سرمایه‌گذاران را حمایت کرده و تمام روند کارهای بورسی را به صورت شفاف در اختیار آنان گذاشته است. یکی از این قوانین الزام شرکت‌ها به قرار دادن اطلاعات مالی، برنامه‌ها، تغییرات و… در سایت بورس است تا سرمایه‌گذاران اطلاعات دقیقی از نحوه مصرف سرمایه‌ها داشته باشند.
بنابراین هم شرکت‌های سهام‌پذیر سود می‌برند و هم سرمایه‌گذاران. چون این قوانین به نفع هر دو طرف بوده و سرمایه‌گذاران با اطمینان خاطر بیشتری سرمایه‌های خود را در اختیار آنان قرار می‌دهند.
کسب درآمد
همان طور که اشاره شد، افراد خبره‌ای در بورس حضور دارند که با بررسی شرکت‌های حاضر، روند پیشرفت و سودآوری آنها را تخمین می‌زنند. این افراد با خرید سهام شرکت‌های در حال رشد به سود خوبی می‌رسند. افرادی که سرمایه‌های خود را در اختیار کارگزاری‌ها قرار دادند نیز از مشاوره همین افراد بهره می‌برند. بنابراین یک فضای رقابتی بین شرکت‌ها ایجاد میشود تا برای سود بیشتر به دنبال پیشرفت و رشد و توسعه باشند.
شاخص سلامت
میزان کارکرد بورس به عنوان شاخص سلامت اقتصادی یک کشور تلقی میشود. اگر کشوری دارای بازار بورس فعال با شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران متعدد باشد، نشان سلامت آن کشور است. چرا که سرمایه‌های حاضر در بورس است که شرکت‌ها را فعال و پویا می‌کند، در صورتی که افراد تمایلی به سرمایه‌گذاری در این بازار نداشته باشند، چرخ اقتصاد کشور با مشکل مواجه خواهد شد.
کنترل ریسک
سرمایه‌گذاری در بورس امکان انجام پروژه‌های بلند مدت را فراهم می‌کند، بنابراین سبب تحریک رشد اقتصادی شده و ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد. وقتی سرمایه‌ها زیاد شوند، رشد اقتصادی بیشتر شده، سود سرمایه‌گذاران افزایش یافته، اقتصاد کشور سلامت بیشتری دارد و جامعه به سمت پیشرفت حرکت می‌کند.
نظرات کاربران